Daar kraait geen haan naar

Ik was het vergeten…(ik had het kunnen weten, aangezien we in Battambang ook hanen hadden)
…de irritatie die het gekraai van hanen opwekt. Het tijdstip waarop zal daar vast ook iets mee te maken hebben.

Het gekraai van hanen hoort voor mij bij kamperen of komt voor in boeken wanneer de schrijver ervoor wil zorgen dat een karakters met het ochtendgloren op zal staan. Bij het kamperen maakt het gekraai van een haan niet echt uit. Je slaapt daarna gewoon weer fijn verder tot je zin hebt om op te staan of door de hitte je tent uitdrijft om aan het zwembad of op het strand verder te slapen.

Ik heb me nooit zo gerealiseerd dat hanen ruim voor het ochtendgloren al beginnen te kraaien. Rond 5 uur ’s morgens beginnen er in de buurt een aantal hanen te kraaien en tegen de tijd dat ze gestopt zijn, is er voor mij nog maar een half uurtje slaaptijd over, voor de wekker gaat. Deze twee weken voor Khmer New Year wordt het hanengekraai opgevolgd door de gezang en de percussie van de Boeddhistische tempel. Dat al deze geluiden mij wakker maken voor mijn wekker gaat, daar kraait geen haan naar.

Dan maar eerder mijn bed uit en dan vanaf mijn balkon met een kop koffie in de hand de dag beginnen. Het lijkt wel of ik de enige persoon ben in mijn buurt die ‘zo laat’ het bed uitkomt. De kinderen zijn al gekleed in hun schooluniform, de buurvrouw heeft alle winkelwaar al weer voor haar huis uitgestald en bij de ijskar staat al een groepje mensen dat ijs voor hun ijsbox komt halen.

Het gekraai van de hanen hoeft wat mij betreft niet iedere ochtend herhaald te worden aangezien het niet echt prettig in het gehoor ligt en ook het Boeddhistische ochtendritueel met gezang en percussie hoeft van mij niet dagelijks …maar dat vroeg opstaan, met het eerste licht, een kop koffie in de hand en de buurt al op de been, heeft wel wat.

Gecombineerd natuurlijk met de mogelijkheid van een klein hangmat-tukkie na de lunch. Dat wel. Er is naar mijn weten geen Khmer-woord voor dat rustmoment midden op de dag. Laat ik het Khmer-siësta noemen en ik kan je vertellen...da's HEERLIJK...vooral als er hanen in de buurt verblijven.