Ruim 700 kilometer

Vorige week woensdag was niet mijn ‘Lucky day’. Tijdens mijn ontbijt verloor ik een vulling uit mijn kies. Het gat dat daarbij ontstond had scherpe randjes en de pijn in mijn kaak kon ik niet negeren. Naar de tandarts dus.
Daar moet even bij gezegd worden dat de tandartspraktijk in Phnom Penh is en Sisophon ruim 350 kilometer ten noord-westen van Phnom Penh ligt. Voor dit simpele tandartsbezoek moest dus het een en ander geregeld worden. Allereerst moest het kantoor weten dat ik een paar dagen niet aanwezig kon zijn door dit voorval. Vervolgens wat spullen in een tas voor een paar nachtjes en de buren op de hoogte stellen van de reden van mijn plotselinge vertrek. Dan langs de bank om geld op te nemen aangezien dit nog wel eens wat zou kunnen gaan kosten. (ik heb nog steeds geen pinpas, dus ik kan enkel geld opnemen met mijn bankboekje bij de bank in Sisophon)
Enigszins rood aangelopen kwam ik met mijn rugzak aan bij het busstation waar de bus al aan het inladen was. Gelukkig was er voor mij nog een plekje. Ik zat nog niet goed en wel of de bus vertrok. Het was half 9 ’s morgens en ik had het gevoel dat ik er al een dag op had zitten.
In de bus had ik alle tijd voor het maken van een aantal telefoontjes naar de tandarts en het VSO kantoor en verder kon ik even niets. Tegen vijven kwam de bus aan in Phnom Penh. Gelukkig nog op tijd om even langs de tandarts te kunnen voor een eerste indicatie. Een wortelkanaalbehandeling en het vullen van de kies luidde het oordeel.
De volgende morgen ging ik voor de wortelkanaalbehandeling en de dag daarna voor het vullen van de kies. Geen pretje, maar het moet gezegd dat de behandeling de standaard van de Nederlandse tandarts had.
Aangezien ik voor een tandartsbezoek een retourreis van ruim 700 kilometer af moest leggen, werd mij door de tandarts geadviseerd nog een dagje in Phnom Penh te blijven om zeker te weten dat mijn kies ook goed voelde nadat de verdoving was uitgewerkt. Dus ook mijn zaterdag besteedde ik in Phnom Penh. Naar de markt, wandelen langs de rivier en koffie drinken met uitzicht op het park.
Op zondagochtend kon ik weer met de bus naar Sisophon. De terugweg duurde ditmaal maar liefst 10 uur en 45 minuten aangezien de bus ‘in de middle of nowhere’ panne kreeg. We moesten geduldig wachten op een andere bus die ons verder zou brengen. Ik kon me niet aan het idee onttrekken dat ik met een reistijd van 10 uur en 45 minuten ook van Cambodja naar Europa kan reizen.
Tja, de tandarts…nooit echt een pretje.