Bong tic madong

Mijn assistent loopt met een nieuwe telefoon rond. Ik ben verbaasd, want het is een Iphone 6 en vorige week vertelde hij mij nog dat zijn oude telefoon het niet meer goed deed, maar dat hij geen geld had voor een nieuwe. Mijn assistent ziet mijn verbazing en vertelt mij dat de telefoon er alleen uitziet als een Iphone 6. Het is een telefoon van Chinese makelij. Het ziet er uit als een Iphone, maar het draait op een Android-systeem en de batterij is na 3 uurtjes alweer leeg. Een goedkope telefoon met een dure uitstraling.

In Cambodja worden een heleboel artikelen schaamteloos nagemaakt. CD’s, DVD’s, kleding, schoenen, electronica, tassen. Bijna alles is gekopieerd te krijgen op de markt.

Dat levert grappige artikelen op. Mijn televisie in Banteay Meanchey had een Apple frontje en de, scheef opgeplakte, naam Sony. (Hier in Kampot heb ik geen televisie en mis ik het ook niet.) Er rijden auto’s rond die toch echt een Toyota Camry zijn maar die op de voorkant een Lexus symbool hebben en op de achterkant de naam Range Rover dragen…en misschien wel een Nissan motor onder de motorkap hebben zitten…who knows.

Op het moment dat je iets wilt laten repareren is het even uitkijken. Breng je je mobiel ter reparatie moet je er niet vreemd van opkijken dat er onderdelen van heel andere merken of merkloze onderdelen gebruikt worden om het apparaat te repareren. Gelukkig kost zo’n reparatie vervolgens nauwelijks iets, maar het blijft wel de vraag of je telefoon een lang leven zal hebben.

De inventiviteit van de Cambodjanen als het aankomt op het repareren van artikelen doet me elke keer weer denken aan The A-team. Er is een probleem, we kijken wat we voor handen hebben en we knutselen een oplossing in elkaar. Een moto-reparatie moet het uithouden tot je thuis bent. Een telefoon-reparatie moet het uithouden tot het eind van de maand…dan is er weer geld voor de volgende reparatie of voor de volgende telefoon.

Niemand maakt zich zorgen over de werkelijke kwaliteit en ‘houdbaarheid’ van de artikelen en al helemaal niet over het copyright.

Kwaliteit lijkt hier niet hoog op het lijstje te staan. Alles lijkt een tijdelijke oplossing te zijn. De weg wordt gerepareerd op een wijze waarvan iedereen al weet dat de weg direct na het regenseizoen weer een grote, gevaarlijke gatenkaas is. Niemand maakt zich daar druk om. Wie dan leeft, die dan zorgt.

Het dagelijks leven bestaat vooral uit het repareren van dingen, het bieden van tijdelijke oplossingen en niet zo zeer uit het vinden van lange termijn oplossingen. Dat geldt voor de meeste werkvelden. Nieuwe dingen doen of nieuwe dingen leren is vooral interessant als de resultaten direct zichtbaar zijn en het niet al te veel geld kost. Sparen als een zekerheid voor later komt hier zelden voor. Iets doen of juist iets laten voor later…is nog niet zo Cambodjaans.

Bong tic madong, beetje bij beetje komt er verandering in Cambodja.
De jonge generatie hier in Cambodja is leergierig en wil deel kunnen uitmaken van een wereld die ver voorbij Cambodja reikt. De studenten begrijpen dat ze nog veel moeten leren en veel inzet moeten leveren om een andere toekomst te hebben dan waar hun ouders ooit van durfden dromen. De studenten vertellen dat ze vaak in tweestrijd staan. De wensen voor de toekomst en de waarden en normen van hun ouders, grootouders en leerkrachten zijn niet gemakkelijk met elkaar te combineren.