'mijn' straat

In de straat waar ik woon, wonen 18 gezinnen. De meeste gezinnen hebben 3 generaties in 1 woning wonen. (Oma let op de kinderen en kookt het eten, doet de was, moeder heeft een job aan huis en vertrekt ’s morgens naar zijn werk. Ja ook hier veelal tweeverdieners)
Mijn straat is als een klein dorpje. Aan het begin van de straat heeft een gezin een klein winkeltje aan huis waar zij snackjes en drinken met ijsklontjes verkopen. Daarnaast woont een gezin dat ’s morgens een pan rijst (formaat gaarkeuken) en geroosterd varkensvlees, krukjes en tafeltjes en allerhande flesjes saus op een handkar plaatst om aan de drukke weg het gewilde ontbijt rijst met varkensvlees te verkopen.
Verderop wonen 4 gezinnen waarvan de vrouwen van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat achter hun, met de voet aangedreven, naaimachine zitten. Zij naaien kleding voor een verderop gelegen kledingfabrikant. Iedere week worden er stapels voorgesneden onderdelen aangeleverd bij deze gezinnen en op zaterdagmiddag worden de volledige kleidingstukken afgeleverd bij de kleidingfabrikant. De vrouwen krijgen betaald per goedgekeurd kledingstuk.
1 van de mannen werkt ook aan huis. Hij maakt reclameborden voor winkels. De man beschildert alle borden handmatig en zaagt de krullige Khmer letters uit om bij de afbeeldingen te plaatsen.
Naast mij woont een gezin dat voor de heersende politieke partij werkt. Het gezin dat het huis aan mij verhuurd heeft, heeft nu hun intrek genomen in hun winkel aan de hoofdweg.
Verderop in de straat woont een ijsventer. Iedere ochtend worden er bij hem enorme blokken ijs afgeleverd die hij dan vervolgens schaaft. Het ijsschaafsel vermengd met siroop vriest hij in en verkoopt hij vanuit zijn ijskar. Terwijl hij overdag ijsjes verkoopt, bereidt zijn vrouw maaltijden voor die zij in de namiddag vanaf een handkar verkoopt aan de rand van de markt.
Dan woont er nog een gezin dat op de markt huishoudartikelen verkoopt, een gezin waarvan de vader motoren repareert en zijn vrouw benzine vanuit frisdrankflessen verkoopt, een onderwijzersgezin en een gezin dat plastic inzamelt.
Bij de meeste gezinnen woont oma in en is opa niet meer in leven of niet meer in beeld.
In de straat waar ik woon staan de meest uiteenlopende huizen. Houten huizen met golfplaten dakbedekking, huizen van steen met een houten opbouw, een huis van golfplaten met een vloer van aangestampte aarde en huizen volledig van steen. De huizen weerspiegelen soms het inkomen, maar lang niet altijd.
1 van de gezinnen vertelde mij laatst dat zij een huis aan het bouwen zijn aan de rand van Sisophon en iedere keer dat ze weer geld hebben bouwen ze verder. Totdat het af is wonen zij in de kleine houten woning met golfplaten dak.
In de straat wonen kinderen van 0-18. De kinderen boven de 14 zie ik bijna nooit. Zij vertrekken na school- of werktijd op hun moto’s en komen pas ’s avonds laat weer terug. De kinderen tot een jaar of 14 spelen in de straat. Oma houdt een oogje in het zeil, maar het is vooral belangrijk dat de oudere kinderen op de jongere kinderen passen en met ze spelen. Dan kan oma het eten bereiden, de was doen, het stoepje vegen etc. De oudere kinderen hebben mij al eens verteld dat ze liever zouden gaan spelen op het veld iets verderop, maar dat wordt meestal niet toegestaan…Er moet nou eenmaal op de kleine kinderen gelet worden voor en na schooltijd. Na de lunch, als de kleintjes in hun hangmatjes een middagdutje doen, stuiven de oudere kinderen naar het veldje.
Aan het eind van de straat stroomt de rivier langs. De weg naar de rivier is afgesloten met een hek zodat de kinderen niet zomaar naar de rivier kunnen. De mannen staan hier soms te vissen en de oudere jongens spelen met kleren aan in de rivier. Altijd dicht bij de kant, want echt zwemmen kunnen ze niet.
’s Avonds koken de vrouwen de maaltijd op een aardenwerken barbecue die nog het meest lijkt op een bloempot met kolen. Rijst met gekookt of geroosterd vlees of vis in een marinade van kruiden en wat kokosmelk. Er staat niet vaak groente op het menu en dat terwijl er toch veel verschillende groenten te koop zijn. Fruit wordt er gedurende de dag wel gegeten.
Na het eten drinken de mannen samen wat biertjes en de vrouwen zorgen dat de kinderen in de tobbe gaan. De mensen gaan op tijd naar bed aangezien de volgende dag altijd weer voor dag-en-dauw begint.
In mijn huis komen alle geuren en geluiden van het leven in mijn straat binnen alsof ik in een tentje op de camping sta. Soms is dat vervelend…maar veel vaker is het een prettig gevoel van thuis zijn.